Dedem'e...
Son bir veda için toplandığımız o avluda
Feryat figandı herkes..
Annem bir köşede başını duvara yaslamıştı
Gözleri nemliydi.
Yanına vardım
Güya teselli edecektim
Ellerini tuttum, gözlerinin içine baktım ama hiç bir şey söyleyemedim
Hem ne diyecektim zaten !
"Üzülme" mi ?
...
O gün çok yağmur yağdı
Gökyüzü sanki benim yerime ağladı
Bense bir damla düşüremedim gözümden
Utandım o gün taş kalbimden
O gün utandım gökyüzünden !
gerçektir..
Yürekten Kutlarım Efendim, Fevkalede, Umarım gercek değilde hayal ürünüdür bu şiir, Eğer ki gerçek taraflılığıyla yazılmışsa Başınız sağolsun.. Mekanı cennet olsun..
Kalemine yüreğine sağlık, Güzel bir şiirdi