Deli Gönlüm

Boş yere uğraşırsın duymuyorum sesini,
Sol kulağım azıcık sağırdır benim gönlüm.
Haydi sen de sus artık tüketme nefesini,
Kaynamıyor bak kanım ağırdır benim gönlüm.

Yıllardır çırpındın da ne geçti ki eline?
Hep kendin yanmadın mı yürekteki derdine?
Kıymet veren mi oldu tükenmeyen sevgine.
Sanma ki duydukların kahırdır benim gönlüm.

İnan sen yıkılınca bende üzülüyorum.
Ciğerlerim yanıyor serde köz oluyorum.
Lal kesiyor dillerim yerde sürünüyorum.
Sanma ki hüçrelerim demirdir benim gönlüm...

Dünya denen bu handa görmedin ki sarayı.
Mutluluk deryasın da bulmadın ki sırayı.
Sen kibrit olsan bile yakanvar mı çırayı?
Sanma ki duygularım kömürdür benim gönlüm...

Sevgi pınarlarım hiç yatağından taşmadı.
Duygularım sel olup köpük köpük coşmadı.
Yürüdü şu ayaklarım yar yolunda koşmadı.
Aşktan sevdadan yana fakirsin deli gönlüm...

Giydiğim o eteğin boyunu kısaltmadan.
Baygın baygın süzülüp manalıca bakmadan.
Şuh kahkahalar atıp azcık cilve yapmadan.
Sevda senin dilin de zikirdir deli gönlüm.