Deli S/açması

'Meyabaaa...'

Bir çocuk büyüyordu,
Burada bir çocuk,
Bir çocuk büyütüyordu...


Bakışı güneş,
Gülüşü hüzün dolu
Ayrılıkları hazanlara eş
Büyüyordu yalnızlıklarında,
Özgürlüğe tutsak,
Aşktan bihaber...


Bir çocuk büyüyordu,
Pamuk prensese hayran,
Yedi cücenin, yedisiyle de yoldaş...
Henüz günahsız,
Umutları parkta yeşeren...
Su gibi berrak,
Bir çocuk büyüyordu,
Irada bir çocuk...


Kırmışlar kalbini,
Her adımda s/övgüler yağdırmada insanlığa

Felsefeleri ayaklar altına almış,
Mantıkla ters köşe oynuyor...





Alın kâğıt gemileri sizin olsun,
Umutları, yarınları
Hatta bilyeleri bile
Alın işte,
Alın hepsi sizin,
Bir tebessümünü bağışlayın ona,
Hiç değilse,
Ağlamasın çocuk...


Bir çocuk büyüttüm ben,
Yaş sürüldü gözüne
Bir çocuk büyüttüm,

Irada bir çocuk...


Bakmayın öyle,
Deli değilim ben,
Yalan da söylemiyorum,
Söylesem burnum uzar zaten,
Pinokyoyum ben...

Kırmızı başlıklı kıza sordum çocuğu,
Onun nenesi de kurtla evlenmiş,
Ağlıyordu zavallı,...



Zavallı çocuk,
Benim zavallı çocuğum
Yolları da bilmez o
Kaybolur bu koca şehirde
Bir çocuk arıyorum,
Yolculuklar bir çocuk...



Pardon bayım;
Şeyyy..
?Bir çocuk arıyorum da ben,
Güvercine benziyordu gözleri,
Ama yok,
Kanatsızdı o, uçamaz
Yürüyerek geçmiş olmalı bu sokaktan...'

-............................................!


Sensin deli!


Hay Allah,
Kaybettim yarınımı...

Bir çocuk büyüttüm 'akıl' adlı şehrimde,
İyilik adına ne varsa onda saklıydı,
Mavi ağladı, beyaz kanadı
Gözleri âmâ, kırılmış takadı,
Dili lâl olmuş;
Elveda diyemeden gitti


Bir çocuk büyüttüm ben,
Burada bir çocuk,
Kırılmış kalbi belli terketti gitti


Kimbilir belki de gitmedi,
Saklambaç oynuyordur haylaz

Hey çocuk!
Deli değilim ben, aklım bile var,

Elmaaaaaaa...


Not: Gogol 'Bir Delinin Hatıra Defteri' ni kaleme alırken, çocuğu anlattığı 32.günle ilgili bu sayfayı
kaybetti. Ben buldum!