Deli Yürek
Benim bu deli başım bir tek sana el değil
Aşkınla yandı gönül başkasına yar değil
Coşkulu duygularla saraylar yapsalar da
Altın olsa her yanı eşiğine taş değil.
Giysilerim ipekten yatağım kuş tüyünden
Süsleseler de beni elmaslarla zümrütten
Şairler bana yazsa şiirleri her dilden
Göz görmez kulak sağır his gider sanki benden.
Ciğerime sen saldın sensiz geçmeyen derdi
Bilseydi eğer aklım sevmezdi kalbim seni
Başım da bir savaş var artık kaybettin dedi
Göndere çek diyerek bayrağı bana verdi.
Arı-lar ilaç diye bal yapsalar peteğime
En şifalı otları bulsalar da derdime
Bıraksalar da en iyi hekimin ellerine
Senden gelen derdimin dermenı yine sende.
Kirletmedim sevgili senli duygularımı
Kıramadı başka sen sana umutlarımı
Kendimden büyük aşkın hayalist kahramanı
Kabuslara kaptırdım senli rüyalarımı.
Çok şey mi yitirirdin seviyorum deseydin
Yalan, doğru fark etmez biraz sevindirseydin
Hüznüme neşe katıp bir kere güldürseydin
Yok demezdim meleğe eğer sen emretseydin.
Sandığın köşesinde bekliyor bir top bezim
Yar aklımda adın var yanımda sensizliğim
İçimi sevdan yakar dışımı yalnızlığım
Bir susumluk konuşsan ölürmüydün sevdiğim?
Ah Hafize hanım, ah.
Benim memleketimde çalışırken türkü söylerler, aynen böyle işte.
Tarlada, dağda çalışırken şair ruhlu büyüklerimiz bu türkülerle coştururlar yürekleri.
O kişilerede şair derler bizde, ama hiç biri söylediğini yazmaz, o anda söyler bir daha aynısını kolay kolay söylemez.
Tebrikler yüreğine sevgili dost, çok içtendi.
Benim bu deli başım bir tek sana el değil Aşkınla yandı gönül başkasına yar değil Coşkulu duygularla saraylar yapsalar da Altın olsa her yanı eşiğine taş değil.
duygu yüklü şiirinizi kutluyorum👍
👍Çok şey mi yitirirdin seviyorum deseydin Yalan, doğru fark etmez biraz sevindirseydin Hüznüme neşe katıp bir kere güldürseydin Yok demezdim meleğe eğer sen emretseydin.
ablam duygulu dizeler aslında.... kutluyorum emeğini kalemini,👍👍👍👍👍
Her yürekte aynı manalanır sevda denen şey Sayın Hanaylı O yüzdendir ki gülerken biri, ağlar diğeri Lakin Sevmeyi tatmamış bir yürek olmaktansa Seven ama yitiren, Yitirdiğiyle acılanan bir yürek olmak her zaman evladır...
Saygılarımla..
bu şiirin ilk dörtlüklerini okurken şiirin muhatabını adeta kıskandım. sevginin en büyüğünü, en solmazını koymuşsun dizelerine. lakin finale doğru o yücwe sevginin havada kalışını görüyoruz. ve kendi kendime soruyorum: Neden? bunca taşyürekli insanlarda var olduğunu bildiğimden sadece yutkundum. başarılarının devamını dilerim. saygılaRIMLA: RR.AKDORA