Delirme Nöbetleri

kendi içimde kayboldum


aramaktan vazgeçtim sihirli sözü
önce ana kucağında
sonra yar koynunda


şimdi
annemin ölüm ayini
gecenin kutsadığı uykusuzlukta
sevgililerim mum dikiyor
okunmuş şarap sürdüm dudaklarına
tek tek öpüyorum
şarap tadı ve kan kusuyor seher vakti
annem elini vermiyor


içimdeki öfkeden korktuğum kadar ölümden korkmuyorum


kimsesizliğin çarmıhında
kimsem ol diyecek kimsem kalmamış
şeytanla nikahıma kimse gelmesin


susturalan ben sini kafa vuruyor
daha kaç elif miktarı susmalı


vav misali bükülüp
el pençe divan durmalı


medet ya hu