Demirden Kemer

Ölüm yanlış anlaşılmaz.
Ölüm şaşırtır!
Düğüne, savaşa, geceye, gündüze şaşırmazda
bir tek ölüme şaşırır insan...

En son gökyüzündeki yaprağını döker demiştin
koca çınar. Bilemedin. Bilemedik
alnımızda kaderin kınalı parmakları
ters yönden esti rüzgâr
ram olduk karanfil sızılı yazgıya

Mutluluğun sonunu işaret eden
resmi bir göstergeydi ölüm...

Eskiyen dünyanın yüzünde
gök kuşağı gibi salınmıyor mevsimler
güneşin saçlarında siyah bir duvak
güne açmayı unutuyor
Yıldızları sökülmüş atlasa sessizliği yağıyor ay
hep gece ve hep ıslak...

Kaybetmenin yürek burkan acısı
göğsümü saran demirden bir kemer...