'demişti' Diyeceksin Esmer Güzeli

Nasıl ki bir gün düştü gözüme gözün,
Öyle ki seviyorum tadı ağzımda hüznün,
Başlayıp ta bitiremediklerinle övünmek ne diye,
Bil ki yetim sabahların ve yalan her sözün.

Yanılgıların yakaladığı an seni,
Sakın ola ki can anmayasın beni,
'Yakar' deyip de saklandığın ışığından,
Güneşinden um kahpe medetini.

Üzülme! Deyip, üzülenlerdenim,
Ve biliyorum ki ben hep aynı yerdeyim,
Yüreğine değmeyecek bir yerlerdeyim,
En korkak hallerimin cüretindeyim.

Asma kendini çaresizliğin dar ağacında,
Durma ne olur gidenlerin uçurumunda,
Bir sabah uyan ve kov yanından,
Hain benizli tüm siluetleri.

Demişti diyeceksin esmer güzeli,
Pasını sileceksin ruhunun huzur aynasında,
Ve kimselere eyvallah etmeyeceksin,
Bir elinde kalem ve başucunda hüzün,
Günü gelecek gönlüne hükmedeceksin.
Varsa içinde koca bir boşluk,
Değmeyecek olanı sakın koyma,
Ne olursa olsun, ama ne olursa,
Kıyamaz ki yüreğim, susmaya yeminliyim...


ESKİ BİR DOSTA HEDİYEDİR.....