Deniz Masalı

İnce dokunuşlarla okşadım ruhumun derinliklerini.
Yok olmuşluğun acısını içine sindiremeyen bir öfke gibi,
Göçen kırlangıçlara emanet bıraktım bir parça hüznümü.

Ömrümdeki yorgun yılların izini yaymak için çehreme,
Sinsice gizlenmiş yalnızlık, karanlıktaki kuytulara.

Üç beş saatten ibaret kalacak bu deniz masalı.
Final sahnesi olmayan bir son kaplayacak yosun yeşilini.

Gözlerimdeki kin ışığında paslanmaya yüz tutmuş zincirler,
Kırılmak için gün sayacak yarına ulaşmayı beklemeden.

Ölüm sessizliğinde farkedilmek için uğraşan bazı gerçekler,
Yalanların kirli elleri altında ecel terleri dökecek.

Yürek burkacak hatıra raflarında uyuklayan mazi.
Neyin izini taşıdığını bile bilmeden beklerken geleceği,
Gün be gün eriyip gidecek içimdeki boşluklarda.

Anlamsız bir esintiyle gönlüme esen güneş ışıltısı,
Cılız bir ışığa dönüşecek yüreğimdeki karamsarlıkta.
Bir damla gözyaşı olup akacak kirpiklerimden aşağıya.