Denize Zifir Gözlerin

Baş edemez kimseler zihnimin zehiriyle
Gözlerimin gördüğüydü vicdan
Oysa ömrün gidişi gece-gündüz ayrılığı gibiydi
Kurşun izlerinde göverip acı yüzlere dem sunan...

Gözlerimin feridir dayanmak sözlerine
Nasılsa,
Satır satır rüyetleşmez mutluluğu mira
Sözün bitişinde ve ahın yüreğinden salınıyor kelamım
Deli bir hıçkırığın inatçı ayazında
Güne bakan çiçekleri gibiyim
İkindi akşam arası güneşe selam veren
Ve gece mesaisiyle boynunu zifirle eğen...




Sorgusuz infazlarda küllenen
Göçmeni yalnızlıklar birikti ellerimde
Sığınsam da ay ışığının tüller ardı tenine
Bir garip oyun oynar özlemim gölgelerle
Sessizliğin ayaklarıma dolanan hınzır acısında boğuluyorum şimdilerde
Sus dokunuyor her yol ağzına
Puslanıyor gelgitler zifire meyilden...





Nihayetsiz dilekler biriktirdim leblerimde
Yar elinden yere düşen hasretliklere kul
Çelme takan zamana inat
?Gel boynuma ömürlük hasretliğim' demeli
İhtimale binaen...
Dudakta mim efsunu gamzemde ağıt
Ve şehri vücudun kulesinden salınan
Babil yapraklarında solarken hikâyeler
Medes'in kızı ölüyordu her defasında
Sıla bahçelerinde...
Gözlerime yansıyan bin bir seyirle
Düşüyorum zifire...



Tüm renkleri yüreğine sürdüm
Suretimde nefesleniyor amytis
Öyle sızı öyle ah ki
Yüzyılın değişmeyen yağmurunda hercai
Zamanın değişmeyen efganı ...
Dibinde adımlıyorum zihninin
Keskin özleminde uyuşur fikrim
Ahlarıma tünek sabahlarımda
Üşüyorum efkârının zifirli segâhında...


Şehla bir fırtınanın dibine düşse de maviliğim
Sana öyküler biriktirdim
Heybemde sana dair nevalem
Aşk yalnız serçe gözyaşında sancınan
Ölüme dair telaş değil di elbet
Bir yudum ahla doğumunu bekleyemem yasların
İki secde şiir düştüm alnına işgalci düşlerimin
Kederin ışıklarını söndürdüm ala cesaretimle
Yakamoz hamağında yalnızlığa ümit vermeden...

Bağdaş kurup dalgasına sahilin
Sana yazıyorum en militan hisleri
Dünleri dudağında suskunluğum
Eriyor ölüm
Tukuaz sunağında boylanan
Denize zifir gözlerin'e
Sıra gecesi türküler karalıyorum...