Denizin Gözlerinde Ki Hayat
Sekiz yaşlarında bir çocuktum
Askerler tabur tabur etrafa dağılıyordu
Mahallemizin Kasap amcası elinde silah köşede bekliyordu
Şaşkındım annem bana içeriye girmemi söylemişti
Benim anlamadığım bir şeydi
İç savaş çıkmış gibiydi
Sokağa çıkma yasağı
Ardından büyük bir iç savaş
Kimin lider olduğu belli olmayan
Emirlerin kim tarafından ve nasıl alındığı bilinmeyen olaylar
İki tarafta bilinçli eller tarafından kışkırtılıyor
Komşu komşuya düşman ediliyordu
Tabi benim yüreğimde sadece korkusu kalmış
Ülkeyi iç savaşa yönlendirme brifingleri
Bu tuzağa düşen tüm insanlar
Bu acıların derin izleri
Zaman kendini yıllar sonra akladı
Deniz gezmiş ve üç arkadaşları
Güya ortamı yatıştırmak için mahkeme kararı çıktı
Sayi yönetim kimden yanaydı ne sol ne sağ
İkisi de acı çekti
Şimdi sorguluyoruz tarafsız
Ve gerçekleri görmek için hiçte gözlüğe gerek yok
Kullanıldık kullandılar
Acılar bize sadece artık kullanılmamızın vakti geçtiğini gösteriyor
Atatürk'ün bir sözü;Ben milletime her şeyi öğrettim bir uşaklığı öğretemedim.....Artık Kimseye uşaklık etmeyeceğiz!
Ölüm yıldönümleri: Allah Rahmet Eylesin
Can duyarlı yüreğin zeval görmesin kardeş kardeşe kırdırıp sonrada oturup izliyorlar bunlara meydan vermeden görüşlere yaşamlara saygıylı bir toplum diliyorum dünyaya at gözlükleriyle bakanlara kapak olsun bu şiirin....👍👍👍