Denizler Kabardıkça Dalgalar Kuduruyor
Sıcak temmuz sabahı güneş yine yakmakta
Çöle dönmüş toprağım suya hasret bakmakta
Açmıyor gül karanfil birer birer kuruyor
İçimdeki hasretin can çekişip duruyor
Bir yeminle bir veda aşkı bitirir sandım
Öfkeyle çıkan söze en çok da kendim yandım
Yürek yorgun, ben yorgun ,sevdan beni vuruyor
İçimdeki hasretin can çekişip duruyor
Şimdi yitik sevdanla yüreğim sanki bir kor
Küle dönmüş aşkınla halim inan ki çok zor
Seni sensiz yaşamak yüreğimi buruyor
İçimdeki hasretin can çekişip duruyor
Arıyorsan bu aşkı solgun benizlerimde
Sevdamız boğuluyor hüzün denizlerinde
Denizler kabardıkça dalgalar kuduruyor
İçimdeki hasretin can çekişip duruyor
Bitti artık bu sevda sende sil bir kalemde
O zaten çoktan silmiş gönlü başka alemde
Soldu açan çiçekler dalları hep kuruyor
İçimdeki hasretin can çekişip duruyor
_Kardelen_
kaleme ve şiire can veren sese tebrikler saygılarımla
" Öfkeyle çıkan söze en çok da kendim yandım "
Yanak yürek oluyor güzeldi tebrikler şiir selamlarım değerli dost kalem😙👍👍👍
Sayfama hoşgeldiniz enine hanım uğradığınız için ben teşekkür ederim🙂 sevgiyle kalın...👍
çok çok güzel hüzünlü bir şiir dinledim
ses ve yorum da harika
yüreğinize kaleminize sağlık Serap hanım
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
Yorum şiire iyi gelmiş.Kutluyorum her iki yüreği.saygılar...