Deprem

Bir Emmi orada, bir dayza burda,
Boynu bükülmüştür gardaşlarımın
Bir evi yıkılmış, bir diğeri de darda,
Yüzü dökülmüştür emmilerimin

Çayı bulanık, dağlar dumanlı,
Gönüller iç içe billur zamanlı,
Birimiz ahh çekse, gerisi figanlı,
Gözleri yaşlıdır dayzalarımın

Deprem tutsak almış gölgelikleri
Koca koca evlerin sancır kökleri;
Olmuş gam yıldızı depremden beri,
Bahtı karaymış bacılarımın

Deprem değil sanki bir masal,
Çok üzdü, çok üzdü bizleri bu hal,
Elbet onarılacak, olmayacak hâyal,
Yardımı varıp verilmştir dayılarımın.

Ufuk dumanlı, gökyüzü puslu,
Ayrım olan yerde, yol bile yaslı,
Çadırların dumanı tüter, soba kara başlı,
Ta içi derilmiştir bebeklerimin.

Bir deprem törpüsü, bir kara yazı,
Çadıra taşındı kardeş bacımın nâzı,
Aunmak dinler mi kalpteki sızı
Derdi sezilmiştir analarımın



N. K 12 Aralık 2011)