Derin...
Hüznün tefrikası kalemde asılı
Derdimdi bıraktım
Derdine derman bir ihtimale asıldım
-kendin-
-kendim oldun-
Kendi kendime
Sordum!
Hangisini bulgulamak daha kolay
Senin derinliğin mi?
Yoksa
Derinliğini mi insan yüreğinin
Hangisi daha derin
Hangisi daha ulaşılmaz
Kaçınılmaz cevap insan yüreğidir arkadaş
Sustum!
Kavdan sıyrılan öncü
Alevine yuvalanmış kıvrımlarında taşıdığın tuz
Çekirdeğe çoğalan ısı
Ak/ışır
Uzaklardan uzaklaşan
Atlasında nefiy kabil tansık
Ölçülmesi zor dostum
Bende hayalin solgun...
Ey sen!
Suçun kutsallığını kutsayan
Birbirine uzanan iki el
Kil tabletlerde dokunduğum dua
Yarım kalmış öykünme
Evrenle birlikte doğan merak
-yazgı ve kader dediğin ütopya-
Tüm kıyıları kucaklayan
-Büyük bekâr-
Soğuk krallıkların görkemli yalnızlığını bir baştan bir başa dolaşan
-Mavi seyyah-
Ama ben hala buralıyım!
Sana övgüler yağdırmak için geldim
Coğrafyalara huzur veren dinginlik duygusuyla
Yüce gücün sana bağışladığı özelliğini kıskanarak
Coşkuyla kımılda
Küçük küçük
Biraz...
Biraz daha...
Uzat kurşuni mor tırnaklarını
Kendi bağrını yol
Ahh!
Yükselt o korkunç kamburunu
Bir lahit gibi giz dolu kıvrımlarında sarmalan
Büyük ve acımasız
Ne olduğunu bilmenin bilinciyle
Kükreyişini haykırarak ilerle uzaklara
Al beni de yanına...
Tanrı bahçesinden geçsen
Sürgün dersin
Yorgun firari sırtına keskin
-köpürür ak köpük-
Canhıraş çığlıkları kucaklar
Hep o derinlik
Ki;
İçimden kışlandı
Atık dağ yıkan fırtına
Kıyının üstüne düşmüş havarisiz
Sen sandım yüreğimmiş
Suyunda canı yanar mı deme...
Küstür mercanlara sığ dokunuşları
Hikmeti arz derecesi olsa
Yırtılır tenimde
Tanyeli kırılgan dudakları adına söyler
Mistiktir şarkısı
Hangi dalgaya baksam isyan güncesinin sonrası
Aşkla uzanmıştım kumsala
Ellerimde kaldı ruhun
-azgın kargı likit susku-
Baktım
Hüznün çevirisiyle çözüldü sorgu
Şamarlanan ölü ağzı
Çekin beni de içinize
Kumul olsun gözlerimde
Borç kalsın nefesim yeryüzüne
Ne garip!
Herkes yalnızlığı sahiplenir
Yalnızlık yine yalnız kalır sahipsiz
Not: Bir dakika arayla gelip, isteksiz kıyıya vuran iki dalgaya yazılmıştır.
"herkes yalnızlığı sahiplenir yalnızlık yine yalnız kalır sahipsiz" .. şu evreni,şu kainatı yaratan,bunu da düşünmüş olacak ki;hiç yalnız kalmasın diye insan,onları asla ayrılamaz iki bölümde yaratmış.Ruh ve Beden.. İşte bu yüzden, Aldığı her nefeste hissettiği yalnızlığı kendi payına düşen en büyük dalga olarak görmek,kendini yalnız hissetmek,bir insanın önce kendine sonra yaradanına yapabileceği en büyük haksızlık olacaktır.. .. bu şiir,usta olduğu için kalemi,biline ki en azından bir okurunu çekmiştir en içine.. gerçekten derin'di bulut..👍👧 gördüğüm derin mavi,herşeye değerdi
denizin sonsuz dalgasından sadece iki dalgacığın insan ruhunda neleri dışarı çıkaracağını, derinliklerin gizlerini nasıl dizelere dökmede araç olacağını örnekleyen şiirinizi "dalgın" ve "derin" okudum. Tebrikler Bulut bey.
Buluyun arkadaşıdır deniizler ve dalgalar Yağmuru onlar yükler bulutun sırtına güzeldi yürek sesi saygımla
Sizi okumak ayrıcalık.Ben şanlı olanlardanım. saygılar
Hayallerin en üst sınırlarını zorlamak bence bu olmalı . Derinliğin ölçülemediği bir boyutta yaşamak da bu olmalı . Ama canım oğlum , merak ettim ... bu iki dalganın isimlerini ???? 🤐 Söylemeyeceksin tabii biliyorum . Ben birine Bulut , diğerine de Yağmur adını taktım bilesin . Demek iki dalga ha !...... 😎 Çok derinliği olan bir şiir bu . Kutlamak ve alkışlamak gerek . Sevgilerimle oğlum . 👍👍😙🤐