Derman Niyetine Ölüm
Bunca yıl yaşadım, çok şeyler gördüm
Umutla yaktılar, acıyla söndüm
Kimleri sevdiysem verdiler zulüm
Kahrettim dünyaya, gel artık Ölüm
Geçmiyor günlerim feryat etmekle
Her el kaldırışta çare demekle
Yaptıysam bir hata onu sevmekle
Derman niyetine, gel artık Ölüm
Ruh ile bedenim yanmışlar boşa
Hayret nasıl gelmişim bu kadar yaşa
İstekler hep tersten çarptı bu başa
Kula kul olmadan, gel artık Ölüm
Maddeler manadan üstün tutulmuş
Sanki dünya mal üstüne kurulmuş
Yirminci yüzyılın insanı buymuş
Orta çağ kapandı, gel artık Ölüm
Gitme vakti gelse yalan dünyadan
Azrail yapışsa can damarımdan
Eziyet edenler bunu duymadan
Usul usul yaklaş, gel artık Ölüm
İki elim yanıma geldiği zaman
Biçare gözlerim kapandığı an
Artık fark etmez ki, olsanda derman
Huzur niyetine, gel artık Ölüm
Ruh ile bedenim yanmışlar boşa Hayret nasıl gelmişim bu kadar yaşa İstekler hep tersten çarptı bu başa Kula kul olmadan, gel artık Ölüm
tebrikler mustafa bey çok güzel bir hece şiiri okudum sayfanızda kaleminiz daim olsun.
👍👍👍
Kardeş, bazen insanın duyguları öylesine yoğunlaşır ki, inanılmaz acılar insanı o kadar boğar ki.. korktuğun şeyler bile cazip gelebilir
Beni kırmadığın için teşekkür ederim ne işi var bu şiirin tozlu raflarda ?..Eteklerimizdekini dökelim bugün..Burdan duyurulur Artık sevmek yok..yetti gariii....eline sağlık..ud83cudfbb😙👍
abicim çoğu insan ölümder korkar..sakın gelme der sen ise tersine Ölüöü çağırıyosun😊😊 Ne denirki bilmiyorum
Sağol kardeş, bunlar tozlu raflardan inenler