Dertli Sonbahar

Ah, sonbahar ah!
Yine yaptın yapacağını,
Yine vurdun beni en derinden.
Yine kırdın kolumu kanadımı.
Yine döktün yaprakları birden.

Ama yine de sensin benim en sevdiğim mevsim,
Yine de sensin şiirlerde dertleştiğim.
Sensin beni anlayan,
Sensin beni andıran.

Üşütmezsin beni kışa inat,
Yaprakların parlar güneşe inat,
Toprağın kokar güle inat,
Yağmurun yağar gözlere inat,
Ve sukutun devam eder sözlere inat.

Kimseye yoktur kinin
Gazellerine bassalar da,
Kimsenin başına kar yağdırmazsın,
Seni arkandan vursalar da.

Sen bildiğin yolda sessiz ilerlersin,
En fazla rüzgârınla hüzzam şarkılar söylersin.
Kimi zaman dertlenir, bir sigara dumanına gizlenirsin,
Kimi zaman hayal kurar, sarının tonlarıyla bir resim çizersin.

Çünkü sen,
Dertli sonbahar,
Benim en sevdiğim mevsimsin...