Desibeli Sessiz Yüreğimin

'' Düş'ümdün , yüreğime düştün
düşündükçe, aşk'a bir şükürdün sevgili ''

Sevdikçe düştüm sevdanın boşluklarına
en kıyısına, savruluşlarım olurdu gözlerinin
kokun s/inerdi üzerime avuç avuç
ansızın, suretinden kanardı ellerim
ben seni
'çok şükür' der gibi sevdim...

O kadar çok şey vardı ki yazılacak
yapamadım kelimelerim emanetken yokluğunda
y/anımda olmana 'eyvallah' dedim de
ben seni
yarınlarıma biriktirmek istedim aslında
hangi d/ilde konuşmak istesem
tercümesi olmadı yokluğunun kitaplarca
bir ton hece olsa da dilimin ucunda
takadim yoktu gidişine cümleler kurmaya...

Gel, ö(z)lüyorum sevgili
teninde eriyip, g/özlerinde kayboluyor gibiyim
deviriyor koca dalgalar sığındığım umutları
desibeli sessiz yüreğimin
yalnızlığımın en koyusundayım
sağanak olup yağıyor bu gece sensizliğim
ellerine yeniğim vaktin birinde çekip giderken
sen hiç
kendini benim kadar özlemedin...

Yoksulluğumu an(la)dım hiçbir şeyinken
g/özyaşlarımla
sensizliğin tam ortasından ağladım sana
öyle, kuru kuruya sevmedim
Gönlümdeki isyanları bastırmak için
geçerken yüreğindeki sırattan
bakışlarındaki cinyete davetti gözlerim
bunca yıkılmışlık düşerken satırlara
bir de bana 'şairler ölmez' derdin
aydınlanmıyorsa sabahım senin yanında
ne olur
kimse bana, gün aydınlığından bahsetmesin...

Kirpiklerini ört sevgili
üşümesin ısınmak için yüreğimi yakan bakışların
nasıl bir nimetse gülüşün
gönlüme d/üşüyor mevsimsiz baharın
sana borçluyum tüm mutsuzluk kırıntılarımı
ben hala, ellerimi tutmadığın boşluktayım...

Kışının tam ertesindeyim
her ırkta gözlerin sulandığı
her dilde hüznün paylaşıldığı kentte
kaç kere kaçı çarptımsa seni unutmak için
nafile
aşkın sınır ihlalinde sustum
senin acıtmaya başladığın
benimse, acıttığında bittiğim yerde...

Göz menziline değdiyse yalnızlığım
yüreğimi yol yapıp
üzerine basa basa giderim ben
oturup ağlarım k/araladığın ömrüme
tövbeler ettiğim günahkar yüreğimden

Oysa bir gel(sen) geceme
ne havai fişekler patlar yüzümün gökyüzünde
rengarenk olur karanlığım
eğer aşk varsa
mutluluğa gerek yokmuş zaten
sen yanımda ol da
ben acılarına (mutsuzluğuna) razıyım dünden...

Gözümden yine ''sen'' akıyor sevgili
büyüdükçe yaş'ım yüreğimi ''sel'' basıyor
kalbimin,
senin için çarpmışlığından bilirim
gittim demekle
yar'sız , hiçbir yere gidilmiyor.