Devleşiyor Sevgi Her Ayrılışta

Bir kadın ağlıyor,
Yüreği dopdolu ağlıyor hem de, hıçkırarak,
Çınlayan sesi tükeniyor birazdan,
Dudaklarında.
Yüreği titriyor, ha durdu ha duracak.

Uzanmış,
Tüm bedeni kavrulmakta,
Yumak olmuş, titrerken her yanı,
Gözyaşları boğuyor sessizliğini,
Bir kadın ağlıyor ayrılığına,
Çaresizliğine.

Sarılıyor ümidine,
Arasam diyor,
Dinler mi?

Bir ümit, arıyor.
Her kelime boğazında bir düğüm,
Hıçkırıklar çınlıyor kulaklarında adamın,
Bir adam da ağlıyor, bir kadın da,
Beceremedim sensizliği diyor kadın, beceremedim,
Neden sevdim seni bu kadar, neden,
Gidemiyorum, sensiz olmuyor, senle de çok zor,
Ölemiyorum, kahroluyorum.

Boşa mı sanki bunca gözyaşı,
Hıçkırık,
Nefessiz kalmalar.
Boşa mı sanki sevdiğine tapmalar,
Değil elbet, değil,
Devleşiyor sevgi her ayrılışta.

Çok zor, çok,
Ümitle yaşamak,
Tanrıya yalvarmak,
Bir gün güleriz diye bu gün ağlamak.

08 Ekim 2010.İstanbul