Devrildi Kirpiğimden Begonvil

ne zaman yüreğine eğilsem bir adamın hüsran
tepeden tırnağa öpüşmenin şevkidir belki an'ı kurtaran...
ne büyük kahramanlık !
..................sevdim onu...................



hayatın ortasından
geçip giderken apansız
günlüğüme bile yazmadan aşkımı
yüreğime sıkıştırarak adını
buruşukluğunu koruduğum adam
evet,
özenle sevdim onu !






iyi ki inancım vardı
iyi ki kalbimi vuran mızrak
şahit tuttu dolunayı...
leylaklar bile ağlarken sevdamıza günbatımlarında
uzun bir hikayenin kaydı düştü satırlarıma.....



/ mor bir gülüş gibi
devrildi kirpiğimden begonvil...
gölgesi yüzüme
hüznü yüreğime..../




ve tüm güvercinler selam vakitlerinde
kırmızı bir gül bıraktılar ellerime
ellerim ince
ellerim ayaz...
dokunsan ya ölçüp biçip delice,
yonga yonga tutuşur
yangın başlardı tenimde...





hiç sövmeden kadere
közümü külledim dün gece....
uslu bir çocuk gibi kapanıp dizlerine...
tanla ağaran yorgun gölgelerde
mahçup yüzünün kızılınıda alarak koynuma
..............sevdim onu....................




ki benim şair
bu yosun tutmaz yüreğim
utandı sıcağından...
yorgunca yaslandığın
küskün göğsüm
terden sırılsıklam...
..........sırılsıklam
...sevdim...






şiirime sesiyle can suyu olan BİRSU CANYOL arkadaşıma
sonsuz teşekkürlerrrrrrrrrrrrr