Dilenci

Köşe başında yamalı elbiselerin ve kirli yüzünle
Önüne küçük bir mendil açıp bekliyen dilenci
İnan yok aramızda zerre kadar fark
Sen maddiyatla doymak istiyorsun
Ben ise maneviyat istiyorum,küçük bir sevgi
Sen istediğini az çok alıyorsun her gün geçen insanlardan
Ama ben...
Ben sadece bir kişiden dileniyorum dilenci,
Ama o kişi zerre kadar acımıyor halime
Aylardır dileniyorum ama bir sevgi kırıntısı dahi uzatmadı
Bugün son kez dilendim dilenci
Gururum artık bu mesleğe izin vermiyor ve
Gururum onu bu işi yaparak incittiğimi düşündü
Çekti gitti bugün sabahın ilk ışıklarında
Ben de gururum olmadan yaşayamam
Onun izini takip ediyorum ve kalpsiz sana sesleniyorum
Bu dilenci seni hiç unutmayacak