Dilhun 4 -- Ölüme Koşarken Notasız Sözlerim

Bizim Aşkımız
Ölüm olsun
Dilhun
...

Yaldızlı kitap başlıklarının
Önsözlerinden toplayıp
Sayfa aralarına serpiştirdiğimiz
Aşk'a sitem bütün cümleleri yaktım
Birer birer düşerken senden
Kala kaldım benliğimin son sayfasında
Aklımın odalarından
Çığırtkan seslerinle çıkarken
Haki gözlerinde boğuluyordum
Baktıkça rengi değişiyordu dünyamızın
Son cümleleri hep üç nokta ile böldüm
Sana düştüm
Sen kaldın dilhun

...

Ömrümün sol tarafından kalkanım
Güneş senin suretinde doğuyor
Sabahlarıma
Düşerken kendi sarhoşluğuma
Ayılmak istiyorum senin sularında
Avuçlarımdan nar taneleri dökülürken
Yürek sızın kalıyor dilhun
Düşüyorum
Her seferinde senin düş/ü/nde ölüyorum
...

Kirpiğine yağmur değmiş dilhun
Gene ben mi ağladım
Bıçak yarası gibi
Kesilmiş bütün cümlelerim
Git dokunma artık
İçi bozulmuş sesimin
Rotasız sevgisine
Biliyorum
Hafızamı kaybettim
Ezberden düşüyorsun rüzgarla
Saçlarımdan başlayıp
Topuklarımdan fırlıyorsun

...

Şehrimin yarım kalan tarafısın
Benim suçum , benim günahım
Alnıma yazılmışsın
Kimse üstüne alınmasın
Kandan yazdığım nusha
Sana dair bütün secdelerim
İçime sızan bu acı sensin
Dilhun

....


Dil tutuşur
Cehennem düşer tenine
Ensemde bir zebani belirir
Gece kör kütük sarhoş iken
Suskunluk ; duvarlarımdaki resimler
Gözlerini dikmiş hayallerim
Öldürme peşinde
Tut çıkart nefesinden beni
Nefsimin kölesi değildim
Fuhuşa yatkın düşüncelerimin
Üstünü örttüm
Sancısı vurgun yüreğimin
Aşk 'a idi bütün sözleri

Yanıldın dilhun..
Yanıldın

...

Mütevazi bir çıldırış
Vakti seher değil
Bu bizim hikayemiz
Bizim kitabımız
Önsözsüz
Sonu ölüm olmalı
DİLHUN