Dipnot

ayrılık takma adıydı anlatılamayanların
dibe çökmüştü boşverilen duygular
ve yaşam bir şeyleri yitirmenin süreciydi
tıknefes bir koşunun sonundaki düşüş
değişmezlik kazanmıştı,
yoksul sofrası yalnızlığı
görmezden gelmekti yapabilinen



kalın bir romanın
son sayfasında dipnotuydum sanki
gözleri kırmızı
yılan sokuğu düşüncelerdim
kınından çıkmıştı,
ipeği kesen kelimeler
heceyi yitirmişti ses
hiçlerin ortak paydasında



her geçen gün
biraz daha uzaklaşıyordum
biraz daha kanıksıyordum yokluğunu,
amaçsız
anlamsız bir vazgeçişin başlangıcındaydım
bilinmezlere sürükleniyordum,
yas kokulu
gayrımeşru sevdaydı yaşadığım
ve artık seninleliğe zordum



İçimdeki yetinmezlik
sıradanlaştırmıştı birlikteliği
durmadan kaybediyordum,
gizil imgeleri
bir başka yanına dokunmuştum sevdanın
herbirimize dar
son basamağındaydım
inmezsem düşecektim



ben böyle görmüştüm
böyle bilmiştim
iyisi de kötüsü de Tanrı' dandı
ne isyanım vardı
ne de inkar
Tanrı'yı sorgulayamazdım
dualarım olacaktı sadece,
bağışlanma dileyen
sadece söyleyemediğim pişmanlıklar
alışılmamışlığımda sessiz
el tutmaz olmuştu
güç yetmez......




suadiye.2004