Dipnot Düştüm Sadece....

Kervan geçti ruhumun son çırpınışlarından
Yalnız bir gölge gibi bitiverdi zaman
Beyhude sallanan yapraklar döküldü
Göklerin çeşmesi aralandı ardından
Acele bir telaşla düştü adımlar
Unuttuğum ıstırap belirdi aynada
Ah! Dönemem yalvarsam da...






Yarım kalmış rüyaydı yaşadığım hazan
Renksiz bir perdede kayboldu sesim
Dargın gözler, hançer kadar sertti
Hatıralar kalmıştı siyah beyaz resimde
Şehrin rüzgârı uçurdu kurumuş gazelleri
Gölge iniyor gözlerime dipsiz bir bahçede
Kimliksiz çocuklar koşuyorlar üstünde






Karanlığın çamuruna belenmiş toprak tütmüyor
Kuşlar aceleyle taşıyor Ebabil taşlarını
Şaha kalkmış atların dizleri titriyor
Nehirler çaresiz yolcu taşıyor ?sal?larda
Kirli deniz tutuyor bütün günahları
Mağara görüntüleri eşliğinde okunuyor ezan
Dargın uykular bir muştuyla seviniyor...






Kervan gitti hayatımın son resimlerinden
Sofada yanan lambanın feri azaldı
Hoyrat bir düşünceyle kurudu dudaklar
Kimseler bilmedi sevdanın rengini
Çoban rüyası kadar masumdu yıldızlar
Geçici bir hayal tadında ağlıyorken zaman
Gezinsin rüzgâr mezarımın üstünde her an...






Kervan durdu, yolun en sonunda naçar
Mahrem mırıltılar terk ettiler yolcuyu
Ürkek düşünceler aydınlığa dönüştü
Korkular firar ettiler arka kapıdan
Film karesi gibi akıverdi anılar
Damlalar süzüldüler iki yanaktan
Dipnot düştüm sadece
Yazamadım ağlamaktan

















Gaziantep
(Dipnot Düştüm Sadece)
(Beka Yayınları-2008)