Distopyalar Güzeldir

Kandırdığın geçmişini, göz süzdüğün geleceğe 

İnandığın kitapları, kirli sepetine

Yıpranmış ruhunu, elektrikli sandalyeye

Ağrıyan başını, bir dal sigaraya

Toprak altında ki fazlalıkları, bir kaç duaya emanet ettin

Empresyonist hayaller kurdum şizofrenik hallerimde

Sen ise korktun terleyen düşlerimden düşmekten

Onların heyecanlarından, seni boğmalarından, yok olmaktan...

Mefisto'ya inanan yok olur mu hiç?

Örnek almalı Faust'u, onun cesaretini, satılmış ruhunu

Kürtaj bir gelecek seni bekliyor 

Daha ne duruyorsun aç kollarını ve sar sarmala

İnilti/siz geçecek gerdek gecelerini