Diyakronik Ağrı

Ben en çok
Kendimle konuşmayı unutan bir kadınken tanıyorum
Kabuğuna tonlarca anı bağlanmış yaralarımı.
En çok..
Yalnızlığımı kucaklıyorum dünyanın çıkan çivisinin ucunda.
Yerçekimine inanmıyorum.
Haylaz bir şiire emanet ettiğim kuşlar sevgilim.

Sevgilim kuşlar, ben size inanıyorum.

Ben yalnız dağılmış bir akıl taşıyorum kafatasımda.
Yüzsüz bir veda inmesi sayıklamalarım.
Anılardan geliyorum, gittiğim; yirmi dört saatin hiçlik sarmalı..
Kalbimin uç noktası
Bir mermer taşı muamması
Yevme küs.

Ben yalnız kendimi eskitiyorum gardrobumda
Güve dolu kalbim.
Kalbime inanmıyorum..
Kerti bir bahar havası doluyor içime,
İçim dışıma çıkana kadar ağlıyorum.

Anneme sarılıyor kuşların kanatları..
Bir kavim geçiyor bedenimin coğrafyasından
Kollarım istimlâk edilmiş birer uzuv sadece
Durmuyor zaman
Ben yalnız gün sayıyorum
Şakaklarımda darp raporu, nefesim morg havası..

Ben yalnız çetin gülümsemeler giydiriyorum dudaklarıma
Azığım ağıt.

Sevgilim kuşlar!
Dünyayı kaldıramıyorum
Ben yalnız dağılmış tesbih taneleriyim
İlmeği boynuma takamıyorum.




24 Mart 2018
03.30