Döktüm Zülfümdeki Gizli Sevdayı ( Affet )

affet;
seninle bir sabahı daha
seyredebilmek için



döktüm zülfümdeki gizli sevdayı.....
üstüne üstlük
tutkuyla çarpan yüreğimi
üç kuruşluk huzurdan sıyırıp
güneşe temas eder gibi
yaktım kendi ellerimle.....





sevda kırıntılarıyla beslenen kalbim
kadınlık şöyle dursun
insan olmanın felsefesinden bezgin
elinin tersiyle itecek kadar
soğumuştu hayattan....





hal böyleyken
bir çığlığın tam ortasında
yakaladın beni....
öyle umutlar doğdu ki gözlerimizde
dilimize düştü
dua metinleri.....




gündüz düşlerine inat,
gecelerle aram iyiydi....
geceler...
karanlık
ama
sırdaş....
üzerinde gri ayak izleri...
biliyorum,
anlamıyordu kimse gecelerin dilinden !
oysa
yıldız diliyle konuşurdu geceler....
yıldızlarsa aşk diliyle ....
ben;
senin dilinden konuşmak istiyordum
her gece....
sana dönüktü yüzüm
gözlerim firuze....





kimse üzerine alınmasın
kimse kırılmasın diye,
acıyı ezberden yazıp,
göğsümdeki ağrıyı hiçe sayıp
susuyordum...
geçerek bütün suretlerden ben,
sen olmak istiyordum geceleri....
sen !





affet;
seninle son kez
seyredebilmek için yıldızları
döktüm zülfümdeki gizli sevdayı.....
affet...