Dokun Çatlak Dudaklarınla Sığ Denizime

şimdi artık her denizde boğulmam
korkmuyordum, korkmayı öğrettin
kırık yüreğimde, sığındığım sandalsın


şimdi artık o çocuk
küçülüp içime sığındığında, teslim olacak
bir kedinin uysallığıyla, şahlanacak
yendiğine yenilmenin hazzıyla
''onun'' gibi değil, kendi olduğunda

aşkı tek kişiye vermiyorlar
yanımda ol, alalım aşkı,
saklarız, simsiyah kar yağan o kentte
yaşamasakta

gaipten gelen ses değildi beni sana bağlayan
hiç yüzünü görmediğim suretine sığındığımda anladım ki
ne yana baksam sen.
hem ne çoktun , hem yoktun

sil sisler içindeki adımı, sil dilimdeki adını
bul yüzümü saklında kaldım,bul özümü aklında kaldım
bekletme hazzı bu kadar

türkü söyle tenimde name name
türkü yaz terimde name name
mızrap elinde, kadınlığım biçare

dokun en sığ denizime sönsün ellerin
dokun en derin yokluğuma yansın dillerin
ki
kadının olayım

çorak topraklarım vardı senden önce
dokundun ya ruhuma
ruhunla
babilin asma bahçelerindeyim
doldum, dökül/me, taşıyorum
sarıl kutsalıma sarmaşıklar tenimi dalasın
seril kumsalıma, saçların saçlarımda dalgalansın

aklımdasın, seni aldım da çıktım o denizden
ağrımdasın, canım yanıyor

sığ denizinde kayboldu dudaklarım
nereye baksam ellerin bende
dilim yanıyor,
ellerin adam,
ellerin aşk..
bende erkek olmak,gecenin simsiyah türküsü gibi..

hangi rüzgarlar kurutmuş ki dudaklarını
kandırmıyor seni, çatlamış dudaklarım
sende kadın olmak
çölleri sel basmış gibi