Dokunma

-şimdi aylardan Kasım
melodinin nefeside canıma dokunuyor
varsa günün namusu
ırzınada geçilse umursamam artık
şimdi ellerim titremiyor tuşlara dokundukça
olmaz ki zaten sağım yalan solum talan
uyku gözlerimde bilmem kaç yumruk
aynen sanki ruhumda bin asırlık sızı
ağrıma gidiyor rengi ölü gecesi vakitler
kızın kısrağın omurgalarını delip geçen cehalet
yeter artık dokunma!



yaz kızım
sayki ben alay töreniyim
eşek ölüsü olmadan
ömürden ömür çalınmadan
bir çiçek gibi sararıp solmadan
de ki
bana dokunma!
tabii susmakla bitmiyor sessizlik
susmak ne garip
susmak belkide bilmediğin çarpık bizleşme
susmanın şafağı kor akşamı köz öl öl diril saati
ve yan yan alev gibi hep yeniden
sen sana dokunmadan bozguna uğrarsan
sanma ki ahde vefa der seneler ne dualar edersinde
tövbeler tövbesi kanı çekilmiş benzin gelmez yerine
bak senelerce yerine gelmedi
bir çocuk yaşı hatırlıyorum
birde ona bakıp bakıp ıslak tütün misali küllendiğimi
bilmem kaç cehalet yürümüştü günse o an taptaze
ay vardı o zaman
mehtap vardı
yıldızları tutanlar inan
yakamoz vardı
birde birbirine sımsıkı sarılan çocuklar
bende vardım
davulla zurnayla nasılda geldiler üzerimize taş olduk
bilmezlik işte
gelin olmuştu bir çocuk ak içinde uçuk yüzle
dündü hatırımda el öptü
tabiatı bir daha hiç mi hiç yeşermedi
içim bitti göre göre
sustum
bak sustum
şimdi yenik düştüm ya zamana
zaman beni yedi bitirdi ya
yok yok artık ağlamak yok
ama şu gerçek kederle kefen aynı renk
ağlamıyorum
çoktandır sağa sola darma duman küfürler savuruyorum
inan acımadan
cehille ziyanı peydahlayan güne hep ikide bir soruyorum
cehalet olmadan yaşamak ne renktir acaba
belki kınalı kuzu
kim bilir belki Güneş gibi sapsarı
belki çatısı yaşama sevinci
ölümü yeğlemediğin
belki sıcacık aş
belkide sevdanın rengi
sevdanın rengi masmavi
ahh yetti bilmezlik ömür törpüsü
rezil acının tablosu
belkide bizim eller yani
çok geç artık dokunma
dokunma
dokunma...





Şiirime sesi ve yorumu ile değer katan Sayın Apdurrahim Kahraman'a sonsuz teşekkürler