Döküntü

Hüznüm ki gülüşümün mimarı







bir kadın seversin
gözleri alabildiğine bozkır
bir deli tay coşkusunda yüreği
vurgun yemiş gibi olursun
ardından cehennemler bakışında söner
adanmış yılların içinde yol alırsın
dupduru su yosun bağlar
ah ne çok benden değildiniz



kuş kanadı sevilerin
öksüz kelebeklerde kalır hevesi
öyle kimsesiz ki içli tınısı
mavidir gururu sevdiğimin
ve ılıman yeşildir göğü
yüzündeki göze susuz
ah
rengarenkti teniniz


sararır hayat fotoğraflar içinde
eski aşklar hatıralarda kaybolur
kalır hevesler kursakta
düğümler boğazında büyür
zaman sınırlar içinde
ah ne çok özlendiniz


ne güzel soldurdunuz çiçekleri
suyu tamdı oysa havası temiz
toprağı havalandırılmıştı
ekime hazır bungun nadaslardık
çiçekleri kurumadan sulamak elzemdir
unuttunuz!




grimuson

17/11/2015