Dön Gel De...

Elim ayağım tutmuyor sensiz.
Şu kavuran sıcakta bile buz kesiveriyorum;
Gidişini hatırladıkça...
Çok zor hayalinle yaşamak...
Dilde kolay olan 'unutmak' kelimesi yankılandıkça aklımda;
Yalan geliyor nefes bile almak..
Hangi ayrılık vardır birtanem;
Bu denli acıtan?
Diş ağrısı gibi zonklayan hangi gidiş vardır?
Hangi aşık yanmış benim kadar?
Hangi göz vardır bitmek bilmeden çağlayan?
Yılların bile eskitemediği hangi matem,
Her daim kanayan hangi yürek vardır?
Ah be şaşkınım senin kadar sevilen hangi yar vardır?
Dön gelde söndür ateşi..
Döngel de bitir ÇİLEM'i....