Donuk Mavi Seherin/m

Sana adanmış çizikler düşüyorum satırlara
Yalnızlığın son bulmayan yokuşlarında
Yarım kalmışlığın asi nöbetlerini tutuyorum
Gülmüyor
Ağlamıyorum
Ne kadar sürer bilmiyorum bu sürgün
Tuhaf bir ağrı adımlarken suskunluğumu
Hasretin en keskin zirvesinde üç noktaya sığındı nedensizliğim
. . .!






//Ten uyanışlarında saklı sen dokunuşları//





Öyle ağrılı ki gidişin
Sükûnetine boğuldum direnişimin
Göz yorgunluğumun muştusuydu
Gönül orucumu bozuşun
Tutmadın ellerimden
Ne yürek koyabildin
Ne isim olabildin
Ben geldikçe sen gittin gönül ikliminden






Yürek gerekçemde faili meçhulüm
Adaklarımın suçlusu
Esirgedin güneşi
Bir nefes yakınındayken denizin...







Şimdi kıskıvrak yakalamışken aşkı boğazımda
Ve sönük sigara dumanının sarhoşluğu adımlarken ruhumu
Ve razıyken vermeye sevaplarımı
Siluetini gömdüğüm gamzemde
Acı bir gülüş
Sızılı bir nöbettir karanlığa duruşum...






//Donuk mavi seherin düş görmez illetine emanet ukdelerim//




Ve bilsem ki dağlar saklanacak yollardan
Çiçekler kırılacak adımlarıma
Cevap aramak adına suskunluğuma
Adımlarım sensizliğimi secde dursam da ayrılığa
Son defa
Son defa
Sitemli bir cümle kur uykusuzluğuma
Ya da anla sen'deleyen sessizliğimi
Bir cümle düş mısra aralarına Allah aşkına
Küpe çiçeği as kulaklarıma
Dokun diye hıçkırıklarıma
Fısılda heybende bana dair ne varsa
Konuş Allah aşkına...






Serzeniş dudağında asılı sazımın nağmeleri
Ve türkü ağıtlarından esirgemezken senli düşleri
Çaresizliğime sığdırıyorum kınanmış ezgileri
Şimdi,
Dinle karlı dağların çok sesli çığ nöbetlerini...







Hazal - Songül KARADAĞ