Dost

gönül
yanında çıplak ruhuyla kaldığı
dostun divanesidir
kendini hatasıyla kabul eden
dostun öğrencisidir
gönül
kendini kendinden gizleyene
dostun huzurunda
günah çıkarandır
dost hatayı tamir eden
edemeyince
onu öyle kabullenendir
yıllar yollar
dostluğun test aracısıdır
o gerçek midir değil midir
yüzüne vurandır
dostun alası
yanında olmadığında
soluğunu hissettiren
seni öksüz komayandır
sana senin için ceza verebilen
doğruyu bul diye
kendini esirgeyebilendir
senin için gizlice dua eden
yokluğunda yeri dolmayandır
o
üzüldüğünü sezebilen
gözyaşı seni teselli etmeden
gözyaşının yerini tutabilendir
dostluk
sevmeyi becerebilenlerin harcıdır
aşk gibi
ya bir ya ikidir sayısı
aşkla yarışandır o
aşk seni terk ettiğinde
dizinin dibinde
ağlayabildiğindir dost