Dostum'a

bilmez miyim ;
gözlerinin yeşil yeşil baktığını
yeşil poyrazların yüreğine aktığını
yüreğinin coştuğunu, aşk'ı keşfe çıktığını
bilinmezlik yolunda adımladığın adım adım acıyı..

ne zaman düşünsen, gözlerin dalar
yüreğine tercüman; kalemin yazar
yazdığın düşler İstanbul'da yankılanır
yüreğin sevinçle değil hüzünle sarmalanır..

suskun deniz tek sırdaşın, her gece seni bekler
ağlayan kelimelerini göğüne üflersin her dem
bilirim, elinden gelse sana kucağında yer açar
bütün hüzünlerini dalgalarıyla yıkar..

adı'm sende mutluluğa kapı
umutların bazen kahreden sancı
sende hüzünden bozma bir sevda inancı
bir gün serilecek önüne sonsuz sevinç yolları..





Kocaman yürekli, hüzün kokan Dostum'a..