Dua Niyetine

İkimiz adına alıp verdiğim nefes
Yaşamadan ölüyor sanki...

Odanın bir köşesine
Dökseler içimdeki acıyı
Nikotin kokulu hayalleri
Çatlatacak duvarları!

Beynimin sol yanı çıldıracak uyuyamamaktan
Ciğerlerime inat
Yakacağım son izmariti.

Aşk-ın sükûtunu içime çeker gibi!
Çekeceğim...

Beynimin diğer yarısı
Acılarını artık kaldıramadığından
Kusmak gerekir orta yerine geceyi

Mağrur ve suçlu bedeni
Kapısına bırakmadan
Tükürsem kaldırıma ardından
Bir iki küfür savurmalı gidişine.

Tuhaf değil mi?
Uyursun sabaha bir birkaç saat kala
Bir yanın merak bir yanın endişeli
Kandıracak kaç damla gözyaşı
Eski kırk beşlik plak gibi.

Yüzde hafif bir tebessüm
Muhtemelen lal olacak attığın hıçkırıklar
Onda biri durmadan saniyenin hiçi.

Yarın bu günden yakın,
Uzattım zihnimi mıh gibi kazımış
Tartışabilecek mi
Kırık mı çıkık mı?

Yaralı parmaklarımın ucundan ağladım
Küfür etmedim.
İsyanda da.
Bir burukluk ki!
Siyah ve gri...

Hüzünlenmeme sebep buğulu camlar
Tekrarı sahte gülüşler
Yüzümde kendimi kandırmasa
Mutsuzken yorgun olamam.

Sen ki,
Yağmur sonrası çıkan gök kuşağım
Tek nimet aşkım!

Anlatmam
Daha doğrusu anlatamam
Acılarımla yaşamayı bir kere öğrenmişim!