Dudaklarımızın Ateşinde Kavrulalım...

Sensizliğime kanayıp durursun,
Ben ise arbeden de boğulurum.
Dinmez ne acın ne de sızın
Olanlara sadece baktığımla kalırım.

Soğuk yuvandan çıkıp
Gelsen şimdi bana
Dolasan benden kalma sevgini
Buz tutmuş boynuma...

Alevlendirelim küllerimizi
Dudaklarımızın ateşinde kavrulalım
Yanıp tutuşalım da
Ateşimizi ahrete götürmeyelim...

Bilmesin hiç kimse gizli gizli gel...
Nasihatlara doydum artık
Parmak uçlarında gel

Yuva yıkanın yuvası olmazmış,
Öteki dünya da cayır cayır yanarmışız...
Banane...
Kime ne...

Sen çık gel
Hep gel
Gidecek olsan da gel...
dudaklarımızın ateşinde kavrulalım...

03 Ocak 2009 79 şiiri var.
Beğenenler (8)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (18)
  • 16 yıl önce

    ah be burçin, anladığım anlattığın zor be kuzu, karar vermek lazım ...şiir adına kutlarım👍👍👍👍👍

  • 16 yıl önce

    tebrikler dost yüreğine sağlık kalemin daim olsun saygı ve sevgilerimle(Ozan Şehzade)👍👍👍👍👍

  • 16 yıl önce

    Aşkın dizeleri dağladığı çok güzel bir şiir okudum,kutlarım.👍👍