Düğümlenmiş En Son Noktam

Halen küçük bir kız çocuğuyum;
Hayatın olgunluklarını
Normal seyrinden çok evvel tamamlamış,
Yürek soğutuyorum
Dünyayı ve aşkı riyasız kucaklayarak!



Nedir bu keder urganında gizlice hasretliğim?
''O kadar uzun zaman oldu ki.''




En son ne zaman bir kır çiçeğini kokladım
Denizin o iyot kokusunu ne zaman içime çektim
Ne zaman aynada kendi gözlerime baktım
Sormadım, soramadım
Anlamına dargınken..
Çatlayan öz kuruyup soldu işte.


Bir an'da toparlayıp,
Kanatlanacaksa yüzümdeki o çocuksu sevinçlerim
Sebebim, yaşamım, ağır yüküm!
Masum bir çocuk edasındayım...



Ömrüm, sarı bir hazanın penceresinde
Kalın siyah bir perde
Baharın kırıntılarıyla saklı ağlar
Dili lal olsa da razıyım.
Riyakâr yürekte aşk
Yaşanır mı nasibim?



Ateş üşüyedursun koynumda sessizce
İçimde kalıversin o yetim maske
Ben yinede nöbetini tutacağım
Şahit olsun tek tanığım tesellim
Bu gece.




Her düş gerçek olsa, hayali bile güzel!




Bu adaletsiz dünyanın
Ezber bozan öpüşmelerin çemberinde
Zaman sarı bir renk
Çekingen
Ürkek
Uykusuz..



Harap gözlerimde anılara aldırmayan ayaz!
Kirpiklerimin arasından dökülüversen
Hep isteklerimin
Orta yerinde kalmışım




Ve bahar yağmurlarına karışıp
Kaçmanın da bir faydası yoktur bilirim
İnadına çıkıp dolaşsam
Islanıp eğlensem
Aşk bende öyle çekip gitmenle bitecek şey değildi ki!



Sus sakın bir şey söyleme dilim delice
Ve seyret sadece..
Yaşanan elbet hatırlanacak
Geçmişin dersini kim bilecek ki benden başka?