Dünya Biblolar Günü

Beceremedim yalnız kalmayı
Sahi
Yalnızken dilin kemiği nasıl kırılır ki?..

"Bir kahve hatırı" mitini bile becermedim
Beceremedim,
Beceremedim yalnız kalmayı

Ayaklarım kanatlarım oysa
İstersem uçardım bir çırpıda

Nereye gidecektim
Fasekül fasekül gülücükler arasında

Dilin sana yabancı
Tenin senin değil
Tutunduğun her şey elin
Elin sana yabancı
Kelimeler senin
Sen kelimelerde yalancı

Beceremedim yalnız kalmayı
"Yalnızken evren ol!.." masalına inanmayı

Senin "Yılkı atların" varsa, onların da "Tilki atları" vardı
Gerisinde kaldı zamanın

Zaman;
İki fahişenin bir hedefteki düellosu
"Al gülüm,
Ver gülüm.." işi değil
Hedef ise zamane çocuğu
Bugün var
Yarın hep var

Beceremedim yalnız kalmayı
Konuşurken susmayı
"Susarak ta konuşurmuş insan!.."diyorlar
Yalan.
Bence susarak hak yiyorlar!..

Sen, susma!.. demeyeceğim
Konuşma da..

Sen, insanlardan uzaksın
Kentlere yakın
Kırılmış ruh kemiğin,gözbebeklerin kireçlenmiş
Diyorsun ki; "Gözler yalan söylemez!.."
Gözlerime bakın

İyilik zamanı

Bakıyorum şimdi gözlerine gözlerimle
Yine becermedim ne sana bakmayı
Ne de yalnız kalmayı..


Bugün, "Dünya Biblolar Günü"
Benim dışımda herkes yalnız!..



Eylül2013
Antalya