Duraksama
Zihnimi damıttığım
Saklı kaynağın kurak sarnıcı
Sancı çeker gibi kıvranır
Bu nehrin ritmik kıvrımları
-Göğsüne yaslanıp dinledim-
Cefayla yatağında sürüklenen
-Çakıl taşı-
Uğultusundan ayırıyor
Binlerce
Kırık
Yılı
-... Ve çok yukarıda-
Gök kuşlarının susunca çırpınışları
Bir kelebeğin ince kanadında kalır gün telaşı
Yavaşça dökülür saçlarına rüzgâr
Dalgın bir karanlıkla başlar gölgelerin dansı
Uçmaya yaslı konargöçer ölgün elleriyle
Yavaşça su çeker mihmandar yüzüne
Kutsanmış bir şiirde boğuyor
-O- çakıl taşı
Es geçtiği yaşam kıyısından
Yosunlu gövdesinde biriktirdiği
Minnetiyle uyutmuş yağmuru
Kanadı kırık kuşlar saklı
Şimdi...
Kuruyan alnından tozu kalktıkça
Devrile devrile gidiyor kimsesizliğe
Hiç duraksamamış gibi...
Çarptıkça suretinden yontulan
Her parçasını yeniyor
Gidebildiğince kendinden
Hangi yana düşse
-duru-çıplak-
Kudretli acıların içinde...
güzel şiirdi.. tebrikler,sevgiler.
Bulut um canım kardeşim şiirlerini çok özlüyorum..
yine mükemmel bir anlatım ve tarz ile yazdığın dizeleri çok severek okudum..
tebrik ederim...👑👑👑👑 sevgiler...
Bir Nehir yatağının,çakıl taşlarının duru akışı,kimsesizliğe sürüklenirken bıraktığı yankı canlandı gözlerimde ve bu resmin içinde yüreğinizin akışı gizli..mükemmeldi...
"Çarptıkça suretinden yontulan Her parçasını yeniyor Gidebildiğince kendinden Hangi yana düşse -duru-çıplak-
Kudretli acıların içinde..."
yaşamın ta kendisiydi şiir. göreceli küçülmüş gibi algılansa da kaldığı her yerde çoğullanıyordu bedeninden ve ruhundan kopan her parça. çok sesli yaşam da bu değil miydi?
şiir okumak güzeldi sayfanızda. kutluyorum.
Uçmaya yaslı konargöçer ölgün elleriyle Yavaşça su çeker mihmandar yüzüne Kutsanmış bir şiirde boğuyor -O- çakıl taşı
Tebrikler Bulut kardeşim,bir solukta okudum,eline sağlık.
👍