Düş

Beyim!
Buraları bilen pek olmaz.
Geleni gideni azdır.
Köylük yerdir burası.

Geceleri ışık yoktur?
Yolu yoktur?
Suyu kuyudan çekilir yeteriz bir birimize.
Senin anlayacağın mutluyuz sizlerden çok.

El gibi durma gel bak
Akşam olduğunda
En güzel gün batımı
Buradan işte tamda buradan seyredilir.
Kızılla mavinin birleştiği yer
Buradan seyredilmeye başlandığında.

Toprağın kokusuna
Kavak ağaçlarının hışırtıları
Martılara
Denizin üstünde ki yakamozlar eşlik eder.

Meltem rüzgârı yüzünü okşamaya başladığında
Kendinden geçme hali başlar.

Sen farkında olmazsın
' Nefesler susar ' burada.

İçinde biriktirdiğin ne kadar kelime varsa burada unutulur
Gel gitler başka koylara misafir olur...

Mavinin yedi tonunu,
Bekâreti bozulmamış doğanın tüm renklerini
Gözlerine yerleştire bilirsin.

İzin almadan
Sevgi kuşağını görebilirsin yağmur çiselerken..

Beyim dedim ya?
Burada hayat ' çizgi ' çekmez seninle arasına.
Burada her şey doğaldır.

Doğup, öleceğin gibi

Şu tepede ki!
Âşıklar kayasında kollarını açıp gözlerini kapattığında
Vadinin çığlıkları çağırır
Senden başka kimse duymaz bu daveti.

Gölgen seni baş başa bırakır geçmişinle.
Ölümle kalım arasında ki!
O ince çizgide sorgularsın cevapsız sorularını.

Kekik kokularını içine çektiğinde.
Unutursun nereden yolcuğa çıktığını
Ayaklarında ki nasırlar bile
Nereye geldiğini bilmez
Yalnızca sana itaat eder..

Buraya gelenlerin uğurlayanları el sallamış mıdır?
Sorsan kendi bile hatırlamıyordur.

Gözleri yorgun
Saçları yorgun
Onca yılı taşıyan yorgun çantasına
Farkında olmadan kim bilir neleri sıkıştırmıştır.

Üç gözlü hayattan
Çantasının üç ayrı gözüne neler yerleştirmiştir...

Kim bilebilir ki!...