Düş-ün-ce ...

Düşünce gözlerin sokaklara.../ Sokaklar ağlıyordu bakışlarında
Düşünceler alfabede iki kelimeye düşünce.../ Sen yitip gidiyordun heybemde
Düşünce kaldırımlara kanlı yüzün.../ Bakışlarını örtüyordu şehrin karanlığı
Düşünce buz gibi ellerin.../ Ellerini tutuyordu dikenlerin

Düşüncelerini vuruyorlardı... / Farklı düşünüyorsun diye
Düşüncelerinde kaybediyordun kendini / Herkes aynı coğrafyanın eseri
Düşüncelerini süpürüyordu çöpçüler.. / Hayallerin öksüz kalıyordu..
Düşüncelerin kanıyor yüreğinde / Sargı bezleri nafile...
Düş-ün-ce gözlerin görmüyordu kimseyi / kimse görmüyor seni...

Dalgın , donuk bakışlar kalıyor denizlere / Mavi mi gökyüzünden yansıyan..
Dalgın , intihara yakın çocuklar / Paramparça için dipsiz dünyam..
Dalgın , çiçekler suyu ,güneşi bekler.. / Bu dünya asırlardır barışın yolunu gözler..
Dalgın , insanlar sürüye hasret.. / Sürünün etrafında teller çevrili...
Dalgın , kaldırımlar .. / Kaldırımlardan akıp gidiyor düşünce kanlar..

Bir çocuk gözler ; Gözleri mavi
Bir çocuk gözler ;Sözleri asi
Bir çocuk gözler;Kuru ekmekte umut besler
Bir çocuk gözler ;Babasını katre katre ezberler
Bir çocuk gözler;Düşüncesi öksüz..



Düş-ün-ce görmüyordu gözlerin kimseyi / kimse görmüyor seni...