Düş/müş Yaşam

sık yumruğunu delice
en ağırından balyoz gibi kopsun omzundan
yoksulluğa
yoksullaştırana
acıma
bir damla yaş görsende kirpiklerinde
zalimdir / unutma

ne sevdadan anlar
ne sevda çekmekten bilir
satın alır güzeli
cüzdana para koyar gibi atar yatağa
körpeyi

ne yerde ne yurttadır gözün
bir lokma ekmek
deliksiz bir uyku
seni çeken
ne kadar zaman olduğunu unutmuşsun
köyden kaçalı
açlık unutturur
sevdayı / zamanı

her eline baktığında
tarladan miras nasırlar
sokuverir gözüne
açlığını ve sefaletini
en çok dalyanların arasında
yakomozları seyrederken aç kaldığını
sünepe zengin mühitlerinde
aç gezdiğini bilirsin

ah! bir de açıverseler yüreğini
neştersiz / narkozsuz
kalbin nasıl hatırlar hatçeyi
hatçenin suya gittiği
çeşmeyi...














mart 2009