Düşüm Sende Kokun Bende
Ne çiçeğin kokusuydu kalan,
Ne de teninin sıcaklığı usumda talan...
Senfoni sessizliğinde kırdığımız kadehler,
Kalbimizin kırmızısına bulanır,
Gecelerimizin gürültüsüne sır tutan yanlızlıklar,
Ayaklarımızda dalgalara karışırdı...
Mevsimler arasında ip atlarken hesapsız,
Rüyalarımızın yorganı mercan kayalıklar olurdu...
Göz, göze değdi mi dilimize kilit düşer,
Kirpiklerimiz ufka yelken açardı...
Hala kulaklarımda tını iken sesin;
Gözlerine uygun renk bulamadım,
Hangisi olsa içim yanıyor...
Ve senli rüyalar dökülürken heybeme;
Tenine uygun çiçek bulamadım,
Hepsi kokusunu senden alıyor...
02/04/2010
Şiirime katkısı dokunan Işın Ergüney'e teşekkür ederim..
acaba... dedirtiyor kimi zaman, yazan yüreğimiz düşlerde yaşansaydı şu ömür daha kolay, daha mutlu sonra uyanıyoruz 🙂 kaldığı yerden devam ediyor hayat...
teşekkürler şiire ve saygımla...
Teşekkür ederim yağmur damla...onurlandırdın..varol👍
Cok sicak ve duru bir siirdi Final ayri bir tatdi...
Yüregine saglik Bülent abim
Kutlarim icten
sevgimle. .
Teşekkür ederim Safiye hanım ve Yağmur hanım...onore ettiniz..varolun..
Sevgilerimle👍
En az ses renginiz kadar güzel bir şiir😌