Düşümün Satırında Bekletme

Uyku vakti gelince çekilirim bir köşeye
Kendimi bir kır kahvesinde düşler bulurum
Taşlık yolda giden yükü ağır
Topal bir at nicedir hayalime girer
Ne garip, esrarınla aklımı aşındırır

Karşıma çıkar
'Yolcuyum hayatında
Ben çayırlıkların dostuydum
Yeşillikler arasında sular içerdim
Lâle, reyhan ve sümbülü bile
Yüz binlerce naz ile yerdim
Şimdiyse değerli inciler satmaktayım
Halsizim ve iştahım yok. '

Müsaadenle şimdi bende sana sorayım.
Erguvanlar, güller nasıl açar?
Bu halimle kaç geceler tenimde sus çaresiz
Yaşarım bendeki karanlığı, yalansa söyle.
Denenmiş hasarın yolcusu hayatım
Nefes aldırır mı yalnızlığıma
Anılar ki ikiye bölünse de beklemede
Gönlümden gönlüne pencerem açık

Dilimdeki yalvarışım
Ağır bir nefes alışı gibi
Geçici arzu değil ki bu
Aşk içimde ipe asmış fırtınam gibi
En sevdiğim soluma yaslanmış
Bir yalan bir eksik gerçeğe kilit vurmuş
Kalmalar şımartmış
Gizlenmeye koyulmuş

İnadına ama inadına razıyım bu tuzaklara
Sırrım içimde çözülmez çilem
Sonuna geldim, aklımı çalıp gitme
Hüznün yağmurlarınla yıkandı yüzüm
Uyuyan, uçsuz bucaksız çöllere kıyma beni


İstesem de çekip gidemem
Göz gözden geçerde,
Sitem aklından geçer mi?
Hatta mesafeler koyulabilir
Ama elde mi rüzgârların esmesi,
Dalgalara aldırmadan
Asi olup da nazımla vurulmuşsun

Çoktandır yüzümde çizgiler samimi
Beni birazda böyle hatırla
Alıp deli gönlümü azat et
Sessizim gücüm yok kıymetlim
İnadına söyletme,
Benim bütün derdim özlem
Tutuklu her düşüm doğmadan
Her satır arasında beklemede

ŞİİRİMİ GÜNÜN İNCİLERİNE LAYIK GÖREN DEĞERLİ SEÇKİ KULUNA SONSUZ TEŞEKKÜRLER-