Duyguların Bedeli Sevgi İse Hani Nerede Kırpıntılar

Elma çiçeklerinin kokularında sevda esintileri esiyor,
Bal gözlerinde kara kara dut misali o derin bakışlar.
Harlıyor gülüşünle alev alev sönmüş volkanlar,
Rüyalarımda seninle yarınlara davet var,

Duygular uçsuzluğumda kelebek misali ucuşuyor,
Aşk ateşi öylesi sarmış ki her yanımı,
Seninle pür hayalde tüm sevdalar.
Kıpır kıpır aşk çağırışında yarınlar.
Suskunluğa kilitlediğim düşünümün ardındaki sevgi,
Yaşlarla suladığım bağrımdaki yara gibi damla damla kan,
Sana olan duygularımın esiri olan gönlüme damlamakta,
Yaşarken sensizlikte seni,
Sana çıkıyor bütün çıkmazlar,

Bin kıskançlık gizlenirken,
gölgesine karanlıkların,
Uzanılmayan dorukların sönmez
aşkı şeyda ateşi yanıyor,
Kor kor içimde,
Ve sevi, ve aşk ki gizemde seni yaşarken,
Geçiyor hayalinle,
her an, her gün,her ay ve tüm yıllar.
Düşte, düşünüde,neşede ve gülüşte
Yaşamımın her zerresinde,
Bende benimle Daima içimde.

Duygularda, gerçeklerde,
inançlarda, sevgilerde, hayallerde, gerçeklerde,
Yazdığım her cümlede, Daima O,
Daima O bende benimle yaşar.

Duyguların Bedeli,
Sevgi diye söylerler,
Hani nerede ?
Avuçlarım ona,
Ve Yaradana yalvarırken,
Hala bomboş,
Hani nerede?
O sevda denilen,
Yücelikten düşecek kırpıntılar.