Efruz

Seda Yükler'e



Ben sana alnımdan kefenliğim...
Efruz süt kokundan içtiğim güne,
şükür olsun bin kez cansın canımsın...





I-



'' ölü bir kentte ''
farsça ektiğim şükür dilimden kaçtı
eskimiş bir tahta kapının önünde
kudüs yüzümden ve
avuçlarımdan uçuyorsun e f r u z




tamburda yakılan bir ağıtta yollarım pusu dolu
aklım canlı bir bomba olalı üç yılla ölü
cehennem girişi insanın ta kendisiymiş efruz
anladım g e ç t e olsa
şimdi öldürsen b e n i
ve gözlerinin kıyı kentine gömsen
kimselere haber etmeden



II-



efruz
kızıl evlerin duvarlarından çıkan
iki ayaklı yürüyen korku kadrajlarını
kendime ölüm düğünü eyledim
eylemim tümevarım molekülünde yapay
ama şiddetli hiroşima katliamı
katliamım hükümsüzdür efruz
tanrı affeder mi şiddet yanlısı ruhumu




beyrut kokuyordum oysa sübyanca
tam o zamanda saçlarımı yırttılar efruz
kirpiklerimin kıyametini
sol merceğimde uyuyan bir bebeğe hapsettim
dokuz canlı et duvarlardan ürperiyor çocukluğum
p i ç kalıyor adımladığım her cadde
caddeler kendilerini idama adadılar
bense bir kibritin içinde ateşlenmeyi bekleyen
kölelik orkestrasında hücum paradigmaları



III-



yanık bir şiir kesiğinde ezberlediğim insanlığı
aziz nesinin ölümüyle celseye bırakılmış
boş bir gazete rafında arar oldum efruz




afrika cehremde yanaklarımı tokatlayıp
gözlerime nişancı hediye ettiler
o nişancı korkak kenara sinmiş bir yeni doğan




yeniden doğmak istemiyorum
göğe üç el ateş et efruz
birincisinde beni vur
diğerlerinde de yine beni vur




babil'in asma bahçelerinden
ağzıma su ver son kez efruz
kayıp bir ülke ölümü olayım
repliklerinin çığlık kuyu şiirlerinde




sonsuz boşlukta
tutunamıyorum hiç bir yere
sen saçlarını uzat dip uçurum boylarına
ben saçlarından tutunup çıkayım
uçurum çiçeklerine ruhumu sarmadan
e f r u z o uçurumdan gülümse bana







elleri kınalı çocuk
Bekir Keskin'e en çok
saygı ve sevgilerimle






nisan-ı seda çığlığım
onüç