Eksik Kalan Sen

Bütün ömrüm,
gözlerinizin kıyısından ömrüme bakmakla geçti madam.
Ben en çok,
kirpik uçlarınızı severken kendimi adam gibi hissettim.

Baba gibi..
Eş gibi..
Yaşıyor gibi..
Söylesenize madam,
elleriniz hala ellerimi sımsıkı tutar gibi mi.?

Hiç
eksik etmedim parmak uçlarımdan umudu
ve hiç,
mutlulukla sonlanmadı umutlarım
yinede sevdim sizi,
herşeye rağmen sevebildiğim gibi.

Özlemleriniz karışırdı uykusuzluğuma
ben yine ben'den giderdim.
Gülümsemeler yapışırdı ansızın yüzüme,
inanın madam
hiçbir yokluk sizsizlik kadar sancılı değil
ve hiçbir alışkanlık,
size alışmak kadar güzel değildi.

Gözlerim ki madam,
onlarca yere gittiler, onlarca yeri gördüler.
Nasıl bir huydur ki bu,
olmadığınız hiçbir yere ait hissetmedim kendimi
ve öyle bir yaradır ki,
herşey bir yana ''iyi ki sevmişim'' sizi...

Onlarca,
içinde özledim geçen cümleler feda ettim
sizinle konuşmadan sizi yazdım gözlerime
kaç deniz kıyısı gezdim
kaç kilometre yol gittim de
hiçbir şehir sığdıramadı içinde beni.

Öylesine uzun bir yoldu ki içim,
yağmurlar dindi,
kahveler bitti,
gelmeyişiniz hiç bitmedi...

Sizde öğrendim en dip suskunlukları madam,
gözgöze gelemeyişimizde öğrendim kaybolmuşluğu
hafif bir müzikle sarmaş dolaştım
bilirdim,
iflah olmazdı ömrüm şimdi.

ve yine iyi bilirdim ki,
her daim mümkündü sevebilmek sizi.