Elmayı Ben Yemedim Ki!
Zaman buruşsa da yüz haritama
Gözlerime yalan baksa da ayna
Bakma sakin durduğuma
Hayatın dışı kadar fırtına
İçi kadar suskunum yanılma!
Susmanın erdemliğini öğretti Atam
Konuşmayı bilmiyorken daha.
Bir de sabrı öğrendim gittiğinden bu yana
Yollarda kayboldu gözlerimin gör yanı
Ciğerime ateş düştü acıdım
Öylesine değil yanmıştım.
Serin sandım dağları
Değilmiş anladım.
Ateş her yerde yakarmış
Süt içerken yanan dilin
Yokmuş yoğurda faydası.
Sevgili...
Aklım sensizliğe yenik
Kırık her yanım
Onurluydum gidecek kadar oysa
Gelmedi yine meleğim
Şimdi acıların içinde bedenim.
Rüzgar kuzeyden soğuk esiyor
Daha çok alevleniyor ateşin koru
Gözlerimden taşan yağmurlar
Avutamıyor acılarımı
Benim günahım ne idi ki
Ödüyorum Havva'nın yediği elmanın günahını
Elmayı ben yemedim ki !...
insanoğlu ne elmalar yiyor kendi bile farkında değil. aklımızı askıya alırsak daha çok elma ayva yeriz. saygılar sunuyorum.
Elmayı yemesek te ya ayvayı yiyoruz ya da hapı yutuyoruz.
Sevgili... Aklım sensizliğe yenik Kırık her yanım Onurluydum gidecek kadar oysa Gelmedi yine meleğim Şimdi acıların içinde bedenim.
Rüzgar kuzeyden soğuk esiyor Daha çok alevleniyor ateşin koru Gözlerimden taşan yağmurlar Avutamıyor acılarımı Benim günahım ne idi ki Ödüyorum Hvva'nın yediği elmanın günahını Elmayı ben yemedim ki!
havva da adem de biz değilmiyiz
bu gökkubbenin altında bir bütün değilmiyiz
sol elimiz hırsızlık yaparsa sağ elimiz suçsuzmudur
sanmıyorum birimiz yapıp birimiz bozarken
ve sevgi, kanaat , hoşgörü eksildiği müddetce
bir bütün olarak bizlerin bir yerleri hep sızlayacaktır
bunu eniyi şekilde dizelerinde vermişsin
şiir de muazzam olmuş kutlarım
Doğru vallahi ! Bütün suç Adem'in 😆😆