Elvedalar Söylesin Türkümü

Nasırlaşan özlemler bıraktım ayaza direnen gecelere.
Payıma düşen elvedalar söylesin türkümü sessiz sessiz.
Ayrılığın yalnız bıraktığı tebessümler ağlayacak yerime.
Bense yitirilmiş kimsesizliğime haykıracağım ürkekçe.

Gölgesi düşmüşse denizin maviliğine karamsar bulutların.
Zamansız gidişler ıslansın bulutların grimsi gözyaşlarında.
Mutluluk göstermeyecekse yüzünü bulutların arkasından,
Bir ikindi güneşi doğsun gönlüme sıcak merhabalarla.

Geçmişe hesap veremeyen keşkelerim sorgularsa yarınlarımı,
Boynu bükük bakışlarım yol alsın sonu bilinmez uzaklara.
Bedenimin mahcupluğunu kaldıramazsa soğuk kaldırım taşları,
Gözlerimin kuytusuna gizlenen hüzün haykırsın çaresizliğimi.