Enkaz

Enkazın altında kalmış bir çocuk gibi
çaresiz kalmış yüreğim
Çiseleyen yağmurla beraber
çabuk indi karanlık bu gece
yaralarımı görmeye Ay ışığı bile yetmiyor
Kulaklarım isyan eden İnsanların küfrüyle dolu
Sıkıldım artık

Ben kaçıyorum
Bütün Şehir ayaklamadan
sessizce ayrılıyorum sevimsiz yüreğinden
Yalan bir Sevda nefesi almışım
öylesine içine dalmışımki
siyah çerçevelere koymuşum seni
göz ucumda
zırhlı, siperli bir odada
Nefretimi kusayım sana
çünkü,
bende boğuluyorum artık böyle Kaçışlardan
Sıkıldım artık.

Aşk kanamaya başladı
Yıllar yılı geldi geçti bu hayattan
bir Enkazda bu kalp yaşıyor Aşktan
Yaradan bile acımadı
Yarattıda Şahdan damardan
herşeyden nefret edercesine Hayattan
bir kaçış başladı bende
Beklediğim artık Tez gelsin
Sıkıldım artık.

Ayaklarım nasırlandı
beklemeyeceğim seni Şafağa kadar
kaç zamandır kurudu çiçeğim
kurudu bütün Umutlarım
Sıkıldım artık.
Geri dönmeyeceğim.....