Eprik

Devriyeler geziniyor içimde günlerdir, henüz bırakamadığım bir şey var ellerimde,
Hikâyesi cılız, uzak çağrışımlar da, sual olunan geçerlilik kipinde.
Veda ünleminin suskusu, gerdanında kor düşükleri,
Huzursuz bir isyan senin ki,
Eprik, onarılmayı bekleyen kent kadar yoksul.
Şavkını yere vur,
Ezberimdesin.
Tökezleyen cinnetin vebali soluğunda kalsın,
Edepsiz tüm aynaları kırdım,
Uzak tut ellerini.
Kabahatlerin talan ettiği yavanlığınla,
Mihrap duaların kutsal oyuklarına astım suretini.
...

Duyumsamıyorum artık.
Melekler üzerini kapattılar ,
-ve gittiler.