Erik Ağacı
Bilmiyordum çocuk
İnan bilmiyordum,
Yeşil yapraklarının arasından
Kırmızı kırmızı gülümsedi bana
İçimde ki çocuk yaramazlık yaptı
Koparıverdim dalından
İçimde büyüyor pişmanlığım
Ellerimin ihanetinde
İklimim kanıyor
Mağlubum,
Affet beni çocuk,
Ne olur affet,
Kırıldı güleç yüzüm hüzün bırakarak
Bin bir kırık var yamanması imkânsız
Üzerime sindi kahır
Utanıyorum
Küçülüyorum...
Erik ağacı kızgın bana
Yaprakları kırgın,
Affetmeyecek biliyorum
Ağır geliyor vebali
İçim bozkır
Duygularım çırılçıplak
Çok üşüyorum...
Bilirim yüreğini küçücük avuçlarında taşırsın
Üşüyen yüreğime el ver ne olur,
Söz,
Yeni fidanlar dikeceğim
Her bir erik bir çocuk adı olacak
Senin olan senindir, söz...
Sen küçüğüm, sen
Tut ellerimi yeniden
Işığını alma benden ne olur...
Özür dilerim,
Çok özür dilerim...
Şair yüreği bu işte, Kimisi düşen yapraktan, Kimisi uçan kelebekten, Kimisi boynunu bükenden, Hasılı duyu organlarıyla algılanan, Ya da hissedilenden yola çıkarak, Zerrelerden deniz oluşturur, Serinlemek, serinletmek veya bir ince mesaj vermek için, Tebrikler şaire,
hüzün hakim olmuş şiire
güzeldi
tebriklerimle👍👍👍👍👍
Tbrkler abla...Güzeldi...biraz duygusal biraz umut dolu, tek keliymeyle erik ağacı....
👍👍👍👍
Değerli yorumlarınız için teşekkür ederim..
Sevgiler..
bu şiire yorum yazamam ki,
özür dilerim,
çok özür dilerim...🤐
selamlar efendim...